Tworzenie łączy w Microsoft Excel

Linki - jedno z głównych narzędzi pracy w Microsoft Excel. Są one integralną częścią formuł stosowanych w programie. Niektóre z nich służą do przechodzenia na inne dokumenty lub nawet zasoby w Internecie. Zobaczmy, jak tworzyć różne typy wyrażeń kierujących w programie Excel.

Tworzenie różnych typów łączy

Od razu trzeba zauważyć, że wszystkie wyrażenia kierujące można podzielić na dwie duże kategorie: przeznaczone do obliczeń w składzie formuł, funkcji, innych narzędzi i służących do przejścia do określonego obiektu. Te ostatnie są nadal nazywane hiperlinkami. Ponadto linki (linki) są podzielone na wewnętrzne i zewnętrzne. Wewnętrzne odnoszą się do wyrażeń w książce. Najczęściej są one używane do obliczeń, jako składnik formuły lub argumentu funkcji, wskazując na konkretny obiekt, w którym zawarte są przetworzone dane. W tej samej kategorii są te, które odnoszą się do miejsca na innym arkuszu dokumentu. Wszystkie, w zależności od ich właściwości, są podzielone na względne i bezwzględne.

Linki zewnętrzne odnoszą się do obiektu znajdującego się poza bieżącym skoroszytem. Może to być kolejny skoroszyt programu Excel lub miejsce w nim, dokument w innym formacie, a nawet strona internetowa.

Od typu, który chcesz utworzyć, a wybór metody tworzenia zależy od użytkownika. Spójrzmy na różne sposoby bardziej szczegółowo.

Metoda 1: Utwórz łącza w formułach w jednym arkuszu

Przede wszystkim spójrzmy, jak stworzyć różne opcje linków dla formuł, funkcji i innych narzędzi obliczeniowych Excela w jednym arkuszu. Wszakże są najczęściej używane w praktyce.

Najprostsze wyrażenie referencyjne wygląda następująco:

=A1

Wymaganym atrybutem wyrażenia jest "=" . Tylko wtedy, gdy ustawisz ten symbol w komórce przed wyrażeniem, będzie on postrzegany jako kierujący. Wymagany atrybut to także nazwa kolumny (w tym przypadku A ) i numer kolumny (w tym przypadku 1 ).

Wyrażenie "= A1" wskazuje, że dane z obiektu o współrzędnych A1 są wciągane do elementu, w którym jest zainstalowany.

Jeśli zamieniamy wyrażenie w komórce, w której wynik jest wyprowadzany, na przykład, na "= B5" , wówczas będą pobierane do niego wartości z obiektu o współrzędnych B5 .

Za pomocą linków możesz również wykonywać różne akcje matematyczne. Na przykład napisz następujące wyrażenie:

=A1+B5

Kliknij przycisk Enter . Teraz w elemencie, w którym znajduje się to wyrażenie, wartości zgromadzone w obiektach o współrzędnych A1 i B5 zostaną zsumowane.

Na tej samej zasadzie wykonywane są dzielenia, mnożenia, odejmowania i wszelkich innych działań matematycznych.

Aby napisać pojedyncze łącze lub jako część formuły, nie trzeba go uruchamiać z klawiatury. Wystarczy ustawić symbol "=" , a następnie kliknąć obiekt lewym przyciskiem myszy na obiekcie, do którego ma odnosić się. Jego adres zostanie wyświetlony w obiekcie, w którym ustawiony jest znak równości .

Należy jednak zauważyć, że styl współrzędnych A1 nie jest jedynym, który można stosować w formułach. W tym samym czasie styl R1C1 działa w Excelu , gdzie, w przeciwieństwie do poprzedniego wariantu, współrzędne są wskazywane nie literami i cyframi, ale tylko liczbami.

Wyrażenie R1C1 jest równoważne A1 i R5C2 do B5 . Oznacza to, że w tym przypadku, w przeciwieństwie do stylu A1 , pierwsze miejsce stanowią współrzędne linii, a kolumna - druga.

Oba style działają w programie Excel w podobny sposób, ale domyślną skalą współrzędnych jest A1 . Aby przełączyć go do widoku R1C1 , zaznacz pole wyboru "Styl połączenia R1C1" w opcjach programu Excel w sekcji "Formuły" .

Następnie na poziomym panelu współrzędnych pojawią się litery zamiast liter, a wyrażenia w linii formuły staną się R1C1 . Co więcej, wyrażenia zapisywane nie poprzez ręczne wprowadzanie współrzędnych, ale poprzez kliknięcie odpowiedniego obiektu, będą wyświetlane w postaci modułu względem komórki, w której są zainstalowane. Na obrazku poniżej tej formuły

=R[2]C[-1]

Jeśli napiszesz wyrażenie ręcznie, zajmie ono zwykły formularz R1C1 .

W pierwszym przypadku reprezentowany był względny typ ( = R [2] C [-1] ), a w drugim ( = R1C1 ) - bezwzględny. Bezwzględne łącza odnoszą się do określonego obiektu, a relatywne łącza odnoszą się do położenia elementu względem komórki.

Jeśli powrócą do standardowego stylu, to odnośniki mają formę A1 , a łącza bezwzględne mają postać $ A $ 1 . Domyślnie wszystkie linki utworzone w programie Excel są względne. Wyraża to fakt, że podczas kopiowania za pomocą znacznika wypełnienia, wartość w nich zmienia się w odniesieniu do przesunięcia.

1. Aby zobaczyć, jak to będzie wyglądało w praktyce, odwołujemy się do komórki A1 . Ustawiamy symbol "=" w dowolnym pustym elemencie arkusza i klikamy obiekt o współrzędnych A1 . Po wyświetleniu adresu we wzorze, klikamy przycisk Enter .
2. Przesuwamy kursor na prawą dolną krawędź obiektu, w którym wyświetlany jest wynik przetwarzania formuły. Kursor zostanie przekształcony w marker wypełnienia. Przytrzymaj lewy przycisk myszy i przeciągnij wskaźnik równolegle do zakresu z danymi, które chcesz skopiować.
3. Po zakończeniu kopiowania widzimy, że wartości w kolejnych elementach zakresu różnią się od wartości w pierwszym (skopiowanym) elemencie. Jeśli wybierzesz dowolną komórkę, w której skopiowaliśmy dane, na pasku formuły możesz zobaczyć, że link został również zmieniony w stosunku do przeniesienia. To jest znak jego względności.

Właściwość względności czasami bardzo pomaga podczas pracy z formułami i tabelami, ale w niektórych przypadkach trzeba skopiować dokładną formułę bez zmian. Aby to zrobić, łącze musi zostać przekonwertowane na bezwzględne.

1. Aby przeprowadzić transformację, wystarczy umieścić symbol dolara ( $ ) w pobliżu współrzędnych poziomych i pionowych.
2. Po zastosowaniu znacznika wypełnienia widać, że wartość we wszystkich kolejnych komórkach jest dokładnie taka sama jak pierwsza w kopii. Ponadto, jeśli najedziesz kursorem na dowolny obiekt z poniższego zakresu na pasku formuły, zauważysz, że linki pozostały całkowicie niezmienione.

Oprócz wartości bezwzględnych i względnych nadal istnieją mieszane linki. W nich znak dolara wskazuje tylko współrzędne kolumny (przykład: $ A1 ),

lub tylko współrzędne linii (przykład: A $ 1 ).

Znak dolara można wprowadzić ręcznie, klikając odpowiedni symbol na klawiaturze ( $ ). Zostanie on podświetlony, jeśli naciśniesz klawisz "4" w układzie angielskiej klawiatury w dużych literach.

Istnieje jednak wygodniejszy sposób dodawania określonego symbolu. Wystarczy wybrać wyrażenie referencyjne i nacisnąć klawisz F4 . Następnie znak dolara pojawi się jednocześnie na wszystkich współrzędnych wzdłuż linii poziomej i pionowej. Po ponownym naciśnięciu klawisza F4 połączenie zostaje przekształcone na mieszane: znak dolara pozostanie tylko we współrzędnych linii, a na współrzędnych kolumny zniknie. Kolejne naciśnięcie F4 spowoduje efekt odwrotny: znak dolara pojawi się we współrzędnych kolumn, ale zniknie przy współrzędnych linii. Następnie, po naciśnięciu F4, link jest konwertowany na względny bez znaków dolara. Następne kliknięcie zamienia je w absolutny. I tak w nowym kręgu.

W programie Excel można odwoływać się nie tylko do określonej komórki, ale także do całego zakresu. Adres zakresu wygląda jak współrzędne lewego górnego elementu i dolny prawy, oddzielone dwukropkiem ( :) . Na przykład zakres podświetlony na obrazku poniżej ma współrzędne A1: C5 .

W związku z tym link do tej tablicy będzie wyglądał następująco:

=A1:C5

Lekcja: Bezwzględne i względne odniesienia do Microsoft Excel

Metoda 2: Utwórz łącza w formułach do innych arkuszy i książek

Wcześniej rozważaliśmy działania tylko w jednym arkuszu. Teraz zobaczmy, jak odnosić się do miejsca na innym arkuszu, a nawet do książki. W tym ostatnim przypadku nie będzie to już łącze wewnętrzne, ale odniesienie zewnętrzne.

Zasady tworzenia są dokładnie takie same, jak to rozważaliśmy powyżej, działając na jednym arkuszu. Tylko w tym przypadku konieczne będzie podanie dodatkowo adresu arkusza lub książki, w której znajduje się komórka lub zakres, do którego ma nastąpić odwołanie.

Aby odnieść się do wartości na innym arkuszu, musisz podać nazwę pomiędzy "=" i współrzędnymi komórki, a następnie ustawić wykrzyknik.

Zatem link do komórki na Arkuszu 2 o współrzędnych B4 będzie wyglądał następująco:

=Лист2!B4

Wyrażenie można wprowadzić ręcznie z klawiatury, ale wygodniej jest postępować w następujący sposób.

1. Ustaw znak "=" w elemencie, który będzie zawierał odwołanie do wyrażenia. Następnie za pomocą skrótu powyżej linii statusu przejdź do arkusza, w którym znajduje się obiekt, do którego chcesz się odwołać.
2. Po przejściu wybierz ten obiekt (komórkę lub zakres) i naciśnij przycisk Enter .
3. Następnie nastąpi automatyczny powrót do poprzedniego arkusza roboczego, ale wymagany link zostanie wygenerowany.

Teraz zastanówmy się, jak odnieść się do przedmiotu znajdującego się w innej książce. Przede wszystkim musisz wiedzieć, że zasady działania różnych funkcji i narzędzi programu Excel w innych książkach są różne. Niektóre z nich działają z innymi plikami Excel, nawet gdy są zamknięte, a inne do interakcji wymagają uruchomienia tych plików.

W związku z tymi funkcjami link do innych książek jest inny. Jeśli zintegrujesz go z narzędziem, które działa wyłącznie z uruchomionymi plikami, możesz po prostu podać nazwę książki, do której się odwołujesz. Jeśli zamierzasz pracować z plikiem, którego nie chcesz otwierać, w tym przypadku musisz podać pełną ścieżkę do niego. Jeśli nie wiesz, w którym trybie będziesz pracować z plikiem lub nie wiesz, jak konkretne narzędzie może z nim pracować, to w tym przypadku lepiej podać pełną ścieżkę. Zbędne to na pewno nie będzie.

Jeśli chcesz odwołać się do obiektu o adresie C9 , znajdującym się na arkuszu 2 w uruchomionym skoroszycie o nazwie "Excel.xlsx" , powinieneś zapisać następujące wyrażenie w elemencie arkusza, w którym zostanie wyprowadzona wartość:

=[excel.xlsx]Лист2!C9

Jeśli planujesz pracować z zamkniętym dokumentem, to między innymi musisz określić ścieżkę jego lokalizacji. Na przykład:

='D:Новая папка[excel.xlsx]Лист2'!C9

Podobnie jak w przypadku tworzenia odwołania do odwołania na innym arkuszu, podczas tworzenia łącza do elementu w innej książce można wprowadzić go ręcznie, lub można to zrobić, wybierając odpowiednią komórkę lub zakres w innym pliku.

1. Umieść symbol "=" w komórce, w której znajduje się wyrażenie referencyjne.
2. Następnie otwórz książkę, do której chcesz odnieść, jeśli nie jest uruchomiona. Klikamy na jej arkusz w miejscu, do którego chcemy skierować. Następnie kliknij Enter .
3. Pojawi się automatyczny powrót do poprzedniej książki. Jak widać, ma już link do elementu pliku, który kliknęliśmy w poprzednim kroku. Zawiera tylko nazwę bez ścieżki.
4. Ale jeśli zamkniemy plik, do którego się odwołujemy, link zostanie automatycznie zmieniony natychmiast. Wyświetli pełną ścieżkę do pliku. Jeśli więc formuła, funkcja lub narzędzie wspiera pracę z zamkniętymi książkami, to teraz, dzięki transformacji wyrażenia kierującego, możesz skorzystać z tej możliwości.

Jak widać, łączenie z elementem innego pliku za pomocą kliknięcia jest nie tylko znacznie wygodniejsze niż ręczne wpisywanie adresu, ale także bardziej uniwersalne, ponieważ w tym przypadku sam link jest przekształcany w zależności od tego, czy książka, do której się odwołuje, jest zamknięta, lub otwarte.

Metoda 3: Funkcja Alpha

Inną możliwością odwołania się do obiektu w Excelu jest użycie funkcji INDIRECT . To narzędzie zostało zaprojektowane właśnie w celu tworzenia wyrażeń referencyjnych w formie tekstowej. Utworzone w ten sposób powiązania są również nazywane "superabsolutami", ponieważ są powiązane z komórką wskazaną w nich jeszcze silniej niż typowe wyrażenia bezwzględne. Składnia tego stwierdzenia jest następująca:

=ДВССЫЛ(ссылка;a1)

"Link" to argument odnoszący się do komórki w formie tekstowej (zawijany w cudzysłów);

"A1" jest opcjonalnym argumentem, który określa, w jakim stylu używane są współrzędne: A1 lub R1C1 . Jeśli wartością tego argumentu jest "PRAWDA" , wówczas stosowana jest pierwsza opcja, jeśli "FALSE" jest drugą opcją. Jeśli ten argument zostanie całkowicie pominięty, domyślnie przyjmuje się, że stosowane jest adresowanie typu A1 .

1. Zaznaczamy element arkusza, w którym będzie formuła. Klikamy na ikonę "Wstaw funkcję" .
2. W kreatorze funkcji, w bloku "Odniesienia i tablice" zaznacz "POŚREDNIA" . Kliknij "OK" .
3. Otwiera okno argumentów tego operatora. W polu "Cell reference" ustawiamy kursor i wybieramy element na arkuszu, do którego chcemy się odnosić, klikając myszą. Po wyświetleniu adresu w polu "zawiń" go w cudzysłów. Drugie pole ( "A1" ) pozostaje puste. Kliknij "OK" .
4. Wynik przetwarzania tej funkcji jest wyświetlany w wybranej komórce.

Aby uzyskać więcej informacji, zalety i niuanse związane z funkcjonowaniem ALG omówiono w oddzielnej lekcji.

Lekcja: Funkcja Microsoft w Excelu

Metoda 4: Utwórz hiperlinki

Hiperłącza różnią się od typów linków omówionych powyżej. Nie służą one do "pobierania" danych z innych obszarów do komórki, w której się znajdują, ale w celu dokonania przejścia po kliknięciu w obszar, do którego się odnoszą.

1. Istnieją trzy opcje przełączania do okna tworzenia hiperłączy. Zgodnie z pierwszym z nich, musisz wybrać komórkę, w której zostanie wstawione hiperłącze, i kliknąć prawym przyciskiem myszy. W menu kontekstowym wybierz opcję "Hiperłącze ..." .

   Zamiast tego możesz przejść do zakładki Wstaw po wybraniu elementu, do którego zostanie wstawione hiperłącze. Tam na taśmie należy kliknąć przycisk "Hiperłącze" .

   Ponadto po wybraniu komórki można nacisnąć klawisze CTRL + K.

2. Po zastosowaniu którejkolwiek z tych trzech opcji otworzy się okno do utworzenia hiperłącza. W lewej części okna możesz wybrać obiekt, z którym chcesz się skontaktować:
   • Z miejscem w obecnej książce;
   • Z nową książką;
   • Z witryną lub plikiem;
   • Z e-mailem.
3. Domyślnie okno jest uruchamiane w trybie łączenia pliku lub strony internetowej. Aby połączyć element z plikiem, w środkowej części okna, za pomocą narzędzi nawigacyjnych, należy przejść do katalogu dysku twardego, na którym znajduje się żądany plik, i wybrać go. Może to być skoroszyt programu Excel lub plik dowolnego innego formatu. Następnie współrzędne będą wyświetlane w polu "Adres" . Następnie kliknij przycisk "OK" , aby zakończyć operację.

   Jeśli istnieje potrzeba połączenia z witryną, w tym przypadku w tej samej sekcji okna tworzenia hiperłącza w polu "Adres", wystarczy podać adres żądanego zasobu sieciowego i kliknąć przycisk "OK" .

   Aby podać hiperłącze do miejsca w bieżącej książce, należy przejść do sekcji "Link do miejsca w dokumencie" . Następnie w środkowej części okna musisz podać arkusz i adres komórki, z którą chcesz się komunikować. Kliknij "OK" .

   Jeśli chcesz utworzyć nowy dokument Excel i połączyć go z hiperłączem do bieżącego skoroszytu, przejdź do sekcji "Link do nowego dokumentu" . Następnie w środkowym obszarze okna nadaj mu nazwę i określ jego lokalizację na dysku. Następnie kliknij "OK" .

   W razie potrzeby można połączyć element arkusza z hiperłączem, nawet za pomocą wiadomości e-mail. W tym celu przechodzimy do sekcji "Link do e-maila", aw polu "Adres" wskazujemy e-mail. Klikamy "OK" .

4. Po wstawieniu hiperłącza tekst w komórce, w której się znajduje, domyślnie przyjmuje kolor niebieski. Это значит, что гиперссылка активна. Чтобы перейти к тому объекту, с которым она связана, достаточно выполнить двойной щелчок по ней левой кнопкой мыши.

Кроме того, гиперссылку можно сгенерировать с помощью встроенной функции, имеющей название, которое говорит само за себя – «ГИПЕРССЫЛКА» .

Данный оператор имеет синтаксис:

=ГИПЕРССЫЛКА(адрес;имя)

«Адрес» — аргумент, указывающий адрес веб-сайта в интернете или файла на винчестере, с которым нужно установить связь.

«Имя» — аргумент в виде текста, который будет отображаться в элементе листа, содержащем гиперссылку. Этот аргумент не является обязательным. При его отсутствии в элементе листа будет отображаться адрес объекта, на который функция ссылается.

1. Выделяем ячейку, в которой будет размещаться гиперссылка, и клацаем по иконке «Вставить функцию» .
2. В Мастере функций переходим в раздел «Ссылки и массивы» . Отмечаем название «ГИПЕРССЫЛКА» и кликаем по «OK» .
3. В окне аргументов в поле «Адрес» указываем адрес на веб-сайт или файл на винчестере. В поле «Имя» пишем текст, который будет отображаться в элементе листа. Klikamy "OK" .
4. После этого гиперссылка будет создана.

Lekcja: Как сделать или удалить гиперссылки в Экселе

Мы выяснили, что в таблицах Excel существует две группы ссылок: применяющиеся в формулах и служащие для перехода (гиперссылки). Кроме того, эти две группы делятся на множество более мелких разновидностей. Именно от конкретной разновидности линка и зависит алгоритм процедуры создания.

• ← Praca z rozwijanymi listami w Microsoft Excel
• Praca z nazwanym zasięgiem w programie Microsoft Excel →