Instalowanie systemu Windows 10 przez sieć

Jeśli system operacyjny Windows 10 jest używany w małej organizacji, aby uprościć instalację na wielu komputerach, możesz użyć metody instalacji w sieci, którą chcemy ci dzisiaj przedstawić.

Procedura instalacji w sieci Windows 10

Aby zainstalować „dziesiątki” w sieci, będziesz musiał wykonać kilka czynności: zainstalować serwer TFTP za pomocą rozwiązania innej firmy, przygotować pliki dystrybucyjne i skonfigurować bootloader sieciowy, skonfigurować współdzielony dostęp do katalogu plików dystrybucyjnych, dodać instalator do serwera i bezpośrednio zainstalować system operacyjny. Chodźmy w porządku.

Etap 1: Instalacja i konfiguracja serwera TFTP

Aby ułatwić instalację sieci dziesiątej wersji „okien”, należy zainstalować specjalny serwer, zaimplementowany jako rozwiązanie innej firmy, bezpłatne narzędzie Tftp w wersjach 32 i 64 bitów.

Strona pobierania Tftp

1. Kliknij powyższy link. Znajdź blok z najnowszą wersją narzędzia. Należy pamiętać, że jest on dostępny tylko dla systemu operacyjnego x64, więc skorzystaj z poprzednich wersji, jeśli maszyna do instalacji serwera działa pod 32-bitowym systemem Windows. W tym celu potrzebujemy wersji Service Edition - kliknij link „bezpośredni link do usługi Edition” .
2. Pobierz plik instalacyjny Tftp na komputer docelowy i uruchom go. W pierwszym oknie zaakceptuj umowę licencyjną, klikając przycisk „Zgadzam się” .
3. Następnie zaznacz niezbędne komponenty, jak pokazano na zrzucie ekranu poniżej, i kliknij „Dalej” .
4. Ponieważ narzędzie dodaje specjalną usługę do już istniejących, powinno być zainstalowane tylko na dysku systemowym lub partycji. Domyślnie jest zaznaczona, więc kliknij „Instaluj”, aby kontynuować.

Po instalacji przejdź do ustawień serwera.

1. Uruchom Tftp iw głównym oknie programu kliknij przycisk „Ustawienia” .
2. Na karcie ustawień GLOBAL pozostaw tylko włączone opcje serwera TFTP i serwera DHCP .
3. Przejdź do karty „TFTP” . Najpierw użyj ustawienia „Katalog bazowy” - w nim będziesz musiał wybrać katalog, do którego będzie źródłem plików instalacyjnych do instalacji przez sieć.
4. Następnie zaznacz pole „Bind TFTP na ten adres” i wybierz adres IP komputera źródłowego z listy.
5. Zaznacz opcję „Zezwól„ Jako wirtualny root ” .
6. Przejdź do zakładki „DHCP” . Jeśli ten typ serwera jest już obecny w sieci, możesz zrezygnować z wbudowanego narzędzia - wpisz wartości 66 i 67 w istniejącym, które reprezentują odpowiednio adres serwera TFTP i ścieżkę do katalogu z instalatorem Windows. Jeśli nie ma serwera, to przede wszystkim odnieś się do bloku „Definicja puli DHCP” : w „Adresie początkowym puli IP” wprowadź początkową wartość zakresu wydanych adresów, aw polu „Wielkość puli” liczbę dostępnych pozycji.
7. W „Def. router (Opt 3) ” wprowadź adres IP routera w polach „ Mask (Opt 1) ” i „ DNS (Opt 6) ” - odpowiednio maska ​​bramy i adresy DNS.
8. Aby zapisać wprowadzone parametry, kliknij przycisk „OK” .

   Pojawi się ostrzeżenie, że będziesz musiał ponownie uruchomić program, aby zapisać, kliknij ponownie „OK” .

9. Narzędzie uruchomi się ponownie, już skonfigurowane poprawnie. Musisz także utworzyć wyjątek dla niego w zaporze.
   

   Lekcja: Dodawanie wyjątków w zaporze systemu Windows 10

Etap 2: Przygotowanie plików dystrybucyjnych

Przygotowanie plików instalacyjnych System Windows jest wymagany ze względu na różnice w sposobie instalacji: w trybie sieciowym używane jest inne środowisko.

1. W folderze głównym serwera TFTP utworzonego w poprzednim kroku utwórz nowy katalog z nazwą systemu operacyjnego - na przykład Win10_Setupx64 dla „dziesiątek” x64 bitów. W tym folderze powinieneś umieścić katalog źródeł z odpowiedniej sekcji obrazu - w naszym przykładzie z folderu x64. Możesz użyć programu do kopiowania bezpośrednio z obrazu. 7-zip , w którym istnieje niezbędna funkcjonalność.
2. Jeśli zamierzasz używać dystrybucji wersji 32-bitowej, utwórz oddzielny katalog o innej nazwie w katalogu głównym serwera TFTP i umieść w nim odpowiedni folder źródeł .

   Uwaga! Nie próbuj używać tego samego folderu dla plików instalacyjnych o różnych głębokościach bitowych!

Teraz powinieneś skonfigurować obraz bootloadera reprezentowany przez plik boot.wim w katalogu głównym katalogu sources.

Aby to zrobić, musimy dodać do niego sterowniki sieciowe i specjalny skrypt do pracy z nim. Najprostszym sposobem uzyskania pakietu sterowników sieciowych jest skorzystanie z instalatora innej firmy o nazwie Snappy Driver Installer .

Pobierz Snappy Driver Installer

1. Ponieważ program jest przenośny, nie trzeba go instalować na komputerze - wystarczy rozpakować zasoby w dowolnym dogodnym miejscu i uruchomić plik wykonywalny SDI_x32 lub SDI_x64 (w zależności od szerokości bieżącego systemu operacyjnego).
2. Kliknij na pozycję „Aktualizacje są dostępne” - pojawi się okno wyboru pobrania sterownika. Kliknij przycisk „Tylko sieć” i kliknij przycisk „OK” .
3. Poczekaj na zakończenie pobierania, a następnie przejdź do folderu sterowników w katalogu głównym instalatora sterowników Snappy. Musi istnieć kilka archiwów z niezbędnymi sterownikami.

   Zaleca się sortowanie sterowników według głębi bitowej: instalowanie wersji x86 dla 64-bitowego systemu Windows jest niepraktyczne i odwrotnie. Dlatego zalecamy tworzenie oddzielnych katalogów dla każdej z opcji, w których można oddzielnie przenieść 32-bitowe i 64-bitowe odmiany oprogramowania systemowego.

Teraz przygotujmy obrazy rozruchowe.

1. Przejdź do katalogu głównego serwera TFTP i utwórz w nim nowy folder o nazwie Obraz . W tym folderze skopiuj plik boot.wim z zestawu dystrybucyjnego wymaganej głębi bitowej.

   Jeśli używasz połączonego obrazu x32-x64, musisz skopiować każdy po kolei: 32-bitowy powinien nazywać się boot_x86.wim, 64-bitowy powinien nazywać się boot_x64.wim.

2. Aby zmodyfikować obrazy, użyj narzędzia PowerShell - znajdź je w „Szukaj” i użyj opcji „Uruchom jako administrator” .
   

   Na przykład pokażemy modyfikację 64-bitowego obrazu rozruchowego. Po otwarciu PowerChell wprowadź następujące polecenia:

   dism.exe /get-imageinfo /imagefile: *адрес папки Image*boot.wim

   Następnie wpisz następujący operator:

   dism.exe /mount-wim /wimfile: *адрес папки Image*boot.wim /index:2 /mountdir: *адрес каталога, куда будет смонтирован образ*

   Dzięki tym poleceniom montujemy obraz, aby nim manipulować. Teraz przejdź do katalogu z pakietami sterowników sieciowych, skopiuj ich adresy i użyj następującego polecenia:

   dism.exe /image: *адрес каталога со смонтированным образом* /Add-Driver /Driver:*адрес папки с драйверпаком нужной разрядности* /Recurse

3. Bez zamykania PowerShell przejdź do folderu, do którego podłączony jest obraz - możesz to zrobić za pomocą „This Computer” . Następnie w dowolnym miejscu utwórz plik tekstowy o nazwie winpeshl . Otwórz go i wklej następującą zawartość:

   [LaunchApps]
init.cmd

   Włącz wyświetlanie rozszerzeń plików. , jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś, i zmień rozszerzenie TXT na INI w pliku winpeshl .
   

   Skopiuj ten plik i przejdź do katalogu, w którym zamontowano obraz boot.wim . Rozwiń katalogi Windows/System32 z tego katalogu i wklej wynikowy dokument tam.

4. Utwórz inny plik tekstowy, tym razem o nazwie init , w którym wkleisz następujący tekst:
   
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
:: INIT SCRIPT ::
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
@echo off
title INIT NETWORK SETUP
color 37
cls

   :: Zmienne INIT
   set netpath = 192.168.0.254shareSetup_Win10x86 :: powinna istnieć ścieżka sieciowa do folderu zawierającego pliki instalacyjne
   set user = guest
   ustaw hasło = gość

   :: Start WPEINIT
   echo Uruchom wpeinit.exe ...
   wpeinit
   echo.

   :: Zamontuj dysk sieciowy
   echo Mount net drive N: ...
   net use N:% netpath% / user:% użytkownik %% hasło%
   IF% ERRORLEVEL% GEQ 1 goto NET_ERROR
   echo Drive zamontowany!
   echo.

   :: Uruchom instalację systemu Windows
   kolor 27
   echo Uruchamianie Instalatora Windows ...
   pushd N: źródła
   setup.exe
   goto SUKCES

   : NET_ERROR
   kolor 47
   cls
   echo BŁĄD: Nie można zainstalować dysku sieciowego. Sprawdź stan sieci!
   echo Sprawdź połączenia sieciowe lub dostęp do folderu udostępniania sieciowego ...
   echo.
   cmd

   : SUKCES

   Zapisz zmiany, zamknij dokument, zmień jego rozszerzenie na CMD, a także przenieś go do folderu Windows/System 32 zamontowanego obrazu.

5. Zamknij wszystkie foldery powiązane z zamontowanym obrazem, a następnie powróć do PowerChell, gdzie wprowadź polecenie:

   dism.exe /unmount-wim /mountdir:*адрес каталога со смонтированным образом* /commit

6. Jeśli używasz wielu boot.wim, kroki 3-6 będą musiały być dla nich powtórzone.

Krok 3: Zainstaluj bootloader na serwerze

Na tym etapie będziesz musiał zainstalować i skonfigurować bootloader sieciowy, aby zainstalować Windows 10. Znajduje się on w katalogu o nazwie PXE w obrazie boot.wim. Możesz uzyskać do niego dostęp za pomocą metody montowania opisanej w poprzednim kroku lub używając tego samego 7-Zip i użyć go.

1. Otwórz boot.wim żądanej głębi bitowej za pomocą 7-Zip. Przejdź do największego folderu numerów.
2. Przejdź do katalogu Windows / Boot / PXE .
3. Najpierw zlokalizuj pliki pxeboot.n12 i bootmgr.exe , skopiuj je do katalogu głównego serwera TFTP.
4. Następnie w tym samym katalogu utwórz nowy folder o nazwie Boot.

   Wróć teraz do otwartego 7-zip, w którym przejdź do katalogu głównego obrazu boot.wim. Otwórz katalogi w BootDVDPCAT - skopiuj pliki BCD , boot.sdi i folder ru_RU , które wklejają się do utworzonego wcześniej folderu Boot .
   

   Musisz także skopiować katalog Fonts i plik memtest.exe . Ich dokładna lokalizacja zależy od konkretnego obrazu systemu, ale najczęściej znajdują się w boot.wim2WindowsPCAT .

Regularne kopiowanie plików, niestety, nie kończy się na tym: musisz skonfigurować BCD, który jest plikiem konfiguracyjnym dla bootloadera Windows. Można to zrobić za pomocą specjalnego narzędzia BOOTICE.

Pobierz BOOTICE z oficjalnej strony

1. Narzędzie jest przenośne, więc po zakończeniu pobierania wystarczy uruchomić plik wykonywalny odpowiadający wydajności systemu operacyjnego komputera źródłowego.
2. Przejdź do zakładki „BCD” i zaznacz opcję „Inny plik BCD” .

   Otworzy się okno „Explorer” , w którym należy określić plik znajdujący się w katalogu głównym * TFTP * / Boot .

3. Kliknij przycisk „Easy Mode” .
   

   Rozpoczyna się uproszczony interfejs konfiguracji BCD. Przede wszystkim zapoznaj się z blokiem „Ustawienia globalne” . Wyłącz limit czasu - zamiast 30 wpisz 0 w odpowiednim polu i usuń zaznaczenie odpowiedniego elementu.
   

   Następnie na liście „Język startowy” ustaw „ru_RU” i zaznacz elementy „Wyświetl menu rozruchowe” i „Bez kontroli integralności” .

4. Następnie przejdź do sekcji „Opcje” . W polu „Tytuł systemu operacyjnego” wpisz „Windows 10 x64” , „Windows 10 x32” lub „Windows x32_x64” (dla dystrybucji połączonych).
5. Przejście do bloku „Urządzenie rozruchowe” . W polu „Plik” musisz wprowadzić adres lokalizacji obrazu WIM:

   Image/boot.wim

   W ten sam sposób określ lokalizację pliku SDI.

6. Kliknij przycisk „Zapisz bieżący system” i „Zamknij” .
   

   Po powrocie do głównego okna narzędzia użyj przycisku „Tryb profesjonalny” .

7. Rozwiń listę „Obiekty aplikacji”, w których znajduje się nazwa systemu określonego wcześniej w polu „Tytuł systemu operacyjnego” . Zaznacz tę pozycję, klikając lewy przycisk myszy.

   Następnie przesuń kursor w prawą stronę okna i kliknij prawym przyciskiem myszy. Wybierz element „Nowy element” .

8. Na liście „Nazwa elementu” wybierz „DisableIntegrityChecks” i potwierdź „OK” .
   

   Pojawi się okno z przełącznikiem - ustaw je na „True / Yes” i kliknij „OK” .

9. Nie musisz potwierdzać zapisywania zmian - po prostu zamknij narzędzie.

To jest koniec konfiguracji bootloadera.

Krok 4: Udostępnianie katalogów

Teraz musisz skonfigurować na komputerze docelowym, aby udostępnić folder serwera TFTP. Sprawdziliśmy już szczegóły tej procedury dla systemu Windows 10, dlatego zalecamy korzystanie z instrukcji z poniższego artykułu.

Lekcja: Udostępnianie folderów w systemie Windows 10

Krok 5: Zainstaluj system operacyjny

Być może najłatwiejszy z etapów: bezpośrednia instalacja systemu Windows 10 przez sieć jest prawie taka sama jak instalacja z dysku flash USB lub dysku CD.

Więcej szczegółów: Jak zainstalować system Windows 10

Wniosek

Zainstalowanie systemu operacyjnego Windows 10 przez sieć nie jest zbyt trudne: główne trudności polegają na prawidłowym przygotowaniu plików dystrybucyjnych i skonfigurowaniu pliku konfiguracyjnego bootloadera.

• ← Co zrobić, jeśli system Windows 10 nie widzi drukarki sieciowej
• Wymiana płyty głównej bez ponownej instalacji systemu Windows 10 →