Arctangent jest zawarty w szeregu odwrotnych wyrażeń trygonometrycznych. Jest przeciwieństwem stycznej. Podobnie jak wszystkie podobne wielkości, oblicza się je w radianach. W Excelu istnieje specjalna funkcja, która pozwala obliczyć arcus tangens przez podaną liczbę. Zastanówmy się, jak korzystać z tego operatora.
Spis treści
Arctangent jest wyrażeniem trygonometrycznym. Jest on obliczany w postaci kąta w radianach, którego styczna jest równa liczbie argumentów arcus tangensa.
Aby obliczyć tę wartość w programie Excel, używany jest operator ATAN , który jest zawarty w grupie funkcji matematycznych. Jego jedynym argumentem jest liczba lub odwołanie do komórki zawierającej wyrażenie numeryczne. Składnia przyjmuje następującą postać:
=ATAN(число)
Dla doświadczonego użytkownika, ze względu na prostotę składni tej funkcji, łatwiejsze i szybsze jest ręczne wprowadzanie danych.
=ATAN(число)
Zamiast argumentu "Numer" , oczywiście należy zastąpić określoną wartość liczbową. Tak więc arcus tangens czterech będzie obliczany zgodnie z następującą formułą:
=ATAN(4)
Jeśli wartość numeryczna znajduje się w konkretnej komórce, wówczas argumentem funkcji może być jej adres.
Ale dla tych użytkowników, którzy jeszcze nie opanowali w pełni metod ręcznego wprowadzania formuł lub zwyczajnie przyzwyczajeni do pracy z nimi wyłącznie za pośrednictwem interfejsu graficznego, bardziej odpowiednie jest obliczenie za pomocą Kreatora funkcji .
Również jako argument można użyć odwołania do komórki, w której znajduje się ten numer. W takim przypadku łatwiej jest nie wpisywać współrzędnych ręcznie, ale umieścić kursor w polu i wybrać element na arkuszu, w którym znajduje się żądana wartość. Po tych akcjach adres tej komórki zostanie wyświetlony w oknie argumentów. Następnie, tak jak w poprzedniej wersji, kliknij przycisk "OK" .
Lekcja: Kreator funkcji w programie Excel
Jak widać, znalezienie od numeru arcus tangens w Excelu nie stanowi problemu. Można to zrobić za pomocą specjalnego operatora ATAN z dość prostą składnią. Ta formuła może być wprowadzana zarówno ręcznie, jak i poprzez interfejs kreatora funkcji .