Jak zrobić referat w Microsoft Word

Dla każdego typu dokumentacji opracowano wymagania, których spełnienie jest ściśle obowiązkowe. W referacie, jak i w każdej pracy naukowej (praca semestralna lub dyplomowa), obowiązkowe są następujące punkty:

• strona tytułowa;
• spis treści;
• wprowadzenie;
• rozdziały i podrozdziały;
• zakończenie;
• bibliografia;
• aneks.

Strona tytułowa

To strona, która zawiera nazwę instytucji edukacyjnej z podaniem katedry i wydziału dla instytutów i uniwersytetów. Poniżej znajduje się typ pracy (referat, raport z praktyki, praca kontrolna/semestrowa/dyplomowa) dotyczący konkretnego przedmiotu, a także tytuł. Obowiązkowo podaje się informacje o uczniu i nauczycielu.

Prostsza wersja wygląda następująco:

Jak dokładnie powinna wyglądać strona tytułowa referatu dotyczącego konkretnego przedmiotu, należy ustalić z nauczycielem. Zazwyczaj każdy z nich ma jeden lub dwa niuanse oprócz międzynarodowego standardu, które są obowiązkowe do spełnienia.

Wprowadzenie

Ten rozdział krótko (w zależności od objętości pracy 1-4 strony) opisuje istotę referatu, jego znaczenie, aktualność, przedmiot i obiekt, cele i zadania badawcze.

Wprowadzenie pisze się po tym, jak główny tekst został uformowany i zorganizowany. W takim przypadku znacznie łatwiej jest sformułować cele i zadania, które zostały rzeczywiście osiągnięte. Dla tego rozdziału, podobnie jak dla całej pracy, charakterystyczny jest styl naukowo-publicystyczny, który cechuje się zwięzłością i precyzją sformułowań oraz użyciem terminologii. Dla przedmiotów humanistycznych odpowiednie są epigrafy, jednak styl pisania nie ulega zmianie.

Dobrą praktyką jest wspomnienie naukowców, którzy pracowali nad danym problemem. W pracach kontrolnych i referatach, które zawierają tylko obliczenia, podobne informacje są pomijane.

Celem referatu jest przedstawienie tego, co zostanie osiągnięte w trakcie badań. Najczęściej formułuje się go w jednym zdaniu, w zależności od charakteru referatu (w przypadku tekstu opisowego warto usystematyzować wcześniejsze osiągnięcia, a w przypadku zastosowań praktycznych — wskazać praktyczne przeznaczenie badań).

Zadania pokazują, w jaki sposób osiągany jest rezultat. W istocie są to małe etapy na drodze do dużego celu, faktycznie kopiują one treść. Jednak niedopuszczalne jest skopiowanie spisu treści i przedstawienie go w formie zadań. Przy opisie zadań używa się słów: "rozważyć", "ujawnić", "usystematyzować", "analizować", "wyjaśnić", "uzasadnić" itd.

Rozdziały

Zawierają główną część pracy, która dzieli się na rozdziały i podrozdziały. Jeśli końcowa objętość jest niewielka, dopuszcza się istnienie jednego dużego rozdziału i kilku małych punktów. W każdym podrozdziale kolejno przedstawiaj znalezione informacje i formułuj wnioski pośrednie. Niedopuszczalne jest używanie kolokwializmów i zaimków osobowych ("ja", "my" itd.).

Aby potwierdzić materiał, warto dołączyć wykresy, tabele, obrazy w zależności od tematu.

Dopuszczalne jest użycie cytatów z podaniem autora i źródła. Materiał jest przedstawiany według jasno określonego planu, odpowiada na postawione pytania i rozwiązuje zadania wskazane we wprowadzeniu. Przy badaniu literatury nie zaleca się opierania na źródłach, których rok wydania jest starszy niż lata 90. XX wieku. To wymaganie nie dotyczy wąsko specjalistycznych prac, które dotyczą rzadko badanych dziedzin.

Podsumowanie

W tej części należy połączyć wnioski pośrednie i przedstawić wyniki badań oraz ich zgodność z celami i zadaniami postawionymi we wprowadzeniu. Niedopuszczalne są sprzeczności w wnioskach końcowych i pośrednich.

Im szerzej uczeń/student przedstawi wnioski w podsumowaniu, tym mniej pytań do niego będzie. Istnieją trzy metody przedstawiania wniosków:

• Dedukcyjna opiera się na wyniku uzyskanym w trakcie badań, przechodząc od ogółu do szczegółu.
• Indukcyjna — uzyskiwanie wyników w trakcie dowodzenia, przechodząc od szczegółu do ogółu. Do uzyskania wniosków potrzebne będą zewnętrzne fakty.
• Wykorzystanie cudzych wniosków do uzyskania własnych, jeśli znaleziono badanie o podobnych celach i zadaniach.

Na końcu każdego rozdziału zaleca się w dwóch-trzech zdaniach określić pośrednie wyniki, które w podsumowaniu zostaną połączone w obszerny końcowy wniosek.

Lista literatury

Jeśli w szkole dopuszczalny jest nieunikalny tekst referatu, to w średnich szkołach zawodowych i wyższych uczelniach sprawdzają zgodność bloków napisanego tekstu z materiałami znalezionymi w internecie. Aby uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji, należy podać listę wykorzystanych źródeł. Mogą to być podręczniki, wspomnienia i literatura naukowa, czasopisma i artykuły, zasoby internetowe. Niezależnie od kolejności źródeł, należy je uporządkować alfabetycznie.

Listę literatury formatuje się w szczególny sposób (oprócz standardowych kryteriów, takich jak czcionka i rozmiar, wcięcia, marginesy itp.). Na początku znajdują się książki/wspomnienia/prace naukowe, następnie publicystyka, a na końcu fragmenty z zasobów internetowych. Zazwyczaj w bibliotekach naukowych znajduje się specjalny przycisk, który pozwala skopiować poprawnie sformatowaną listę bibliograficzną.

• Pierwsze w liście literatury to akty prawne i normatywne. Ich formatowanie zawiera tytuł, typ aktu normatywnego (ustawa, zbiór, rozporządzenie, dekret itp.), datę wydania oraz numer, nazwę, rok, numer i stronę wydania. Na przykład, Kodeks Ziemi Federacji Rosyjskiej : federalna ustawa z dnia 25.10.2001 nr 136-FZ (zm. z dnia 02.08.2019) // Zbiór ustawodawstwa Federacji Rosyjskiej. — 2001. — nr 44. — s. 4147, 1448.

  Lub elektroniczny: Kodeks Ziemi Federacji Rosyjskiej : federalna ustawa z dnia 25.10.2001 nr 136-FZ (zm. z dnia 02.08.2019) // KonsultantPlus : [strona]. — URL : http://www.consultant.ru/document/Cons_doc_LAW_33773/ (data dostępu: 28.09.2019).

• Następnie znajdują się słowniki i encyklopedie, na przykład, Mikrobiologia sanitarna : metodyczne wskazówki do praktyki przeddyplomowej / red. : T. W. Fiedorenko, Z. A. Litwinowa. — Riazań : Riazański Państwowy Uniwersytet Agrotechniczny, 2017. — 66 s.
• Przy korzystaniu z informacji z książki zapisuje się ją w następujący sposób: autor (autorzy), pełny tytuł, wydawnictwo, miasto, rok, strona. Na przykład, Woronow K. W. Kombinatoryczne podejście do oceny jakości algorytmów uczących się. — Pytania matematyczne cybernetyki / Pod red.O. B. Lupanow. — M.: Fizmatlit, 2004. — T. 13. — S. 5–36.
• Materiały publicystyczne (artykuły z czasopism) są formatowane w podobny sposób. Przykład: N. W. Gawriłowska, Metody, algorytmy i technologia prognozowania agrometeorologicznych czynników w modelach wydajności zbóż – Wiadomości AltGU, 2011. – 83 s.
• Zasoby internetowe różnią się formatowaniem. Najpierw podajecie tytuł strony z dopiskiem "[Zasób elektroniczny]. – Tryb dostępu", a następnie wstawicie link do źródła. Na przykład, Praktykum z algorytmizacji i programowania w Pythonie. [Zasób elektroniczny]. – Tryb dostępu: https://www.intuit.ru/studies/courses/3489/731/lecture/25772?page=1.

  Czasami "Tryb dostępu" jest zastępowany przez "URL". Jeśli link jest zbyt długi, skorzystajcie z darmowych serwisów, które maksymalnie skracają adres strony. Przy korzystaniu z zasobów internetowych obowiązkowa jest data dostępu.

Ważne jest, aby nie ograniczać się do 1-2-3 książek. Im obszerniejsza praca, tym więcej źródeł do studiowania powinno być. W tekście referatu przy cytowaniu w nawiasach kwadratowych podaje się numer źródła z listy literatury. Niektórzy wykładowcy wymagają podania numerów stron w tekście, jednak nie jest to celowe: są one zapisane w liście literatury.

Mały trik: w miarę pisania referatu lub pracy semestralnej umieszczajcie książki w tekście od razu, oznaczając je symbolami, na przykład 1*, 2* itd. Gdy uporządkujecie listę literatury, za pomocą operacji "Zamień na" (CTRL+H) zamieńcie oznaczenie symboliczne ([1*]) na numer porządkowy ([5]). To narzędzie znajduje w całym dokumencie dopasowania do podanego wyrażenia i zamienia je na zaproponowany zestaw symboli, po czym wyświetla komunikat o liczbie przeprowadzonych zamian.

Szczegóły: Wyszukiwanie i zamiana słów w Microsoft Word

Spis treści

Nie wolno pisać spisu treści ręcznie. Do tego są narzędzia MS Word, na przykład automatycznie generowany spis treści w kilku rodzajach. Wystarczy wybrać lokalizację i typ treści, a następnie kliknąć na niego.Jednak wcześniej wszystkie tytuły sekcji należy sformatować jako nagłówki: Nagłówek 1, Nagłówek 2 itd.

Szczegóły: Jak zrobić automatyczny spis treści w Microsoft Word

Załącznik

To ta część pracy naukowej, w której przedstawiane są materiały pomocnicze, w tym informacje statystyczne, tabele, obliczenia, schematy, akty prawne i normatywne, ankiety itd.

Wymagania dotyczące formatowania

Praca jest formatowana na stronach formatu A4, jej objętość nie przekracza 20-25 stron. Rozmiar czcionki – 14 pkt, czcionka – Times New Roman. Interlinia – 1,5, wcięcie – 1,25, wyrównanie – do szerokości.

Szczegóły: Parametry strony według GOST w Wordzie

Wszystkie elementy strukturalne zaczynają się na nowej stronie, tzn. należy wprowadzić podział strony, naciskając CTRL + Enter po ostatnim zdaniu ostatniego akapitu sekcji.

Szczegóły: Dodajemy podział strony w Microsoft Word