Typy danych w Excelu

Wielu użytkowników programu Excel nie widzi różnicy między pojęciami "format komórki" i "typ danych". W rzeczywistości są to dalekie od identycznych koncepcji, chociaż oczywiście są przyległe. Sprawdźmy, czym jest istota typów danych, do jakich kategorii są one podzielone i jak możesz z nimi pracować.

Spis treści

Klasyfikacja typów danych
Pytania i odpowiedzi

Klasyfikacja typów danych

Typ danych jest cechą informacji przechowywanych na arkuszu. Na podstawie tej cechy program określa sposób obsługi określonej wartości.

Typy danych są podzielone na dwie duże grupy: stałe i formuły. Różnica między nimi polega na tym, że formuły wyprowadzają wartość do komórki, która może się różnić w zależności od tego, jak zmieniają się argumenty w innych komórkach. Stałe są wartościami stałymi, które się nie zmieniają.

Z kolei stałe są podzielone na pięć grup:

Tekst;
Dane numeryczne;
Data i godzina;
Dane logiczne;
Błędne wartości.

Zobaczmy, co każdy z tych typów danych reprezentuje w szczegółach.

Lekcja: Jak zmienić format komórki w programie Excel

Wartości tekstowe

Typ tekstu zawiera dane znakowe i nie jest uznawany przez program Excel za obiekt obliczeń matematycznych. Ta informacja jest przeznaczona głównie dla użytkownika, a nie dla programu. Tekst może zawierać dowolne znaki, w tym cyfry, jeśli są odpowiednio sformatowane. W języku DAX ten typ danych odnosi się do małych liter. Maksymalna długość tekstu to 268435456 znaków w jednej komórce.

Aby wprowadzić wyrażenie symboliczne, wybierz komórkę tekstu lub formatu ogólnego, w którym będzie przechowywany, i wpisz tekst z klawiatury. Jeśli długość wyrażenia tekstowego przekracza wizualne granice komórki, pokrywa się z sąsiednimi, chociaż fizycznie nadal jest przechowywana w oryginalnej komórce.

Dane numeryczne

Dane liczbowe są wykorzystywane do bezpośrednich obliczeń. To właśnie z nimi Excel wykonuje różne operacje matematyczne (dodawanie, odejmowanie, mnożenie, dzielenie, potęgowanie, wyodrębnianie rootów itp.). Ten typ danych jest przeznaczony wyłącznie do zapisu liczb, ale może również zawierać znaki pomocnicze (%, $, itp.). W związku z tym można korzystać z kilku rodzajów formatów:

Właściwie numeryczne;
Odsetki;
Monetary;
Finansowe;
Frakcjonalne;
Wykładniczy.

Ponadto w programie Excel można dzielić liczby na cyfry i określać liczbę cyfr po przecinku dziesiętnym (w liczbach ułamkowych).

Wprowadzanie danych numerycznych odbywa się w taki sam sposób jak wartości tekstowe, które omówiliśmy powyżej.

Data i czas

Innym rodzajem danych jest format godziny i daty. Dzieje się tak po prostu, gdy typy danych i formaty są takie same. Charakteryzuje się tym, że można go wykorzystać do wskazania arkusza i wykonywania obliczeń z datami i czasami. Warto zauważyć, że w obliczeniach tego typu danych zajmuje dzień na jednostkę. Dotyczy to nie tylko dat, ale także czasu. Na przykład 12:30 jest uważany przez program za 0.52083 dni, i tylko wtedy jest wyświetlany w komórce w zwykły sposób dla użytkownika.

Istnieje kilka rodzajów formatowania na czas:

h: mm: ss;
h: mm;
h: mm: ss AM / PM;
h: mm AM / PM itp.

Podobna sytuacja dotyczy dat:

DD.MM.RRRR;
DD.MMM
MMM.GG i inne.

Dostępne są również kombinowane formaty daty i czasu, na przykład DD: MM: YYYY h: mm.

Należy również wziąć pod uwagę, że program wyświetla jako daty tylko wartości, począwszy od 01.01.1900.

Lekcja: Jak konwertować godziny na minuty w programie Excel

Dane logiczne

Bardzo interesujący jest typ danych logicznych. Działa tylko z dwoma znaczeniami: "TRUE" i "LIE" . Jeśli przesadzać, oznacza to "wydarzenie miało miejsce" i "wydarzenie nie nadeszło". Funkcje przetwarzające zawartość komórek zawierających dane logiczne generują obliczenia.

Błędne wartości

Szczególny typ danych to błędne wartości. W większości przypadków pojawiają się, gdy wykonywana jest nieprawidłowa operacja. Na przykład takie niepoprawne operacje obejmują dzielenie przez zero lub wprowadzanie funkcji bez przestrzegania jej składni. Wśród błędnych wartości są następujące:

# VALUE! - zastosowanie niewłaściwego argumentu dla funkcji;
# DO / O! - dzielenie przez 0;
# NUMBER! - Nieprawidłowe dane liczbowe;
# N / D - wprowadzana jest niedostępna wartość;
#NAME? - Złe imię w formule;
# OPRÓŻNIJ! - Niepoprawne wprowadzenie adresów zakresów;
# REFERENCE! - występuje, gdy usuniesz komórki, do których poprzednio odwoływała się formuła.

Formuły

Osobną dużą grupę typów danych stanowią formuły. W przeciwieństwie do stałych, najczęściej nie są one widoczne w komórkach, a jedynie dają wynik, który może się zmienić, w zależności od zmian w argumentach. W szczególności formuły są używane do różnych obliczeń matematycznych. Sama formuła może być widoczna w linii formuły, wybierając komórkę, w której jest zawarta.

Warunkiem obowiązkowym, aby program postrzegał wyrażenie jako formułę, jest obecność znaku przed nim równego (=) .

Formuły mogą zawierać odwołania do innych komórek, ale nie jest to warunkiem wstępnym.

Osobnym rodzajem formuł są funkcje. Są to oryginalne podprogramy, które zawierają ustalony zestaw argumentów i przetwarzają je według pewnego algorytmu. Funkcje można wprowadzić ręcznie w komórce, umieszczając znak "=" z wyprzedzeniem, i można użyć do tych celów specjalnej powłoki graficznej, Kreator funkcji , który zawiera całą listę operatorów dostępnych w programie, podzielonych na kategorie.

Za pomocą kreatora funkcji można przejść do okna argumentu konkretnego operatora. W jego polach są wprowadzane dane lub łącza do komórek, w których zawarte są dane. Po naciśnięciu przycisku "OK" wykonywana jest określona operacja.

Lekcja: Praca z formułami w Excelu

Lekcja: Kreator funkcji w programie Excel

Jak widać, w programie Excel istnieją dwie główne grupy typów danych: stałe i formuły. Oni z kolei są podzieleni na wiele innych gatunków. Każdy typ danych ma swoje własne właściwości, biorąc pod uwagę to, który program je przetwarza. Opanowanie umiejętności rozpoznawania i poprawnej pracy z różnymi typami danych jest podstawowym zadaniem każdego użytkownika, który chce się nauczyć, jak efektywnie używać Excela.