Co to jest protokół e-mail?
Wielu użytkowników, którzy muszą skonfigurować jednego lub drugiego klienta poczty e-mail, zastanawia się: "Co to jest protokół e-mail". W rzeczy samej, aby "zmusić" taki program do normalnego funkcjonowania, a następnie wygodnie go używać, ważne jest, aby zrozumieć, które z dostępnych opcji należy wybrać i jak różni się ono od reszty. Chodzi o protokoły pocztowe, zasady ich pracy i zakresu, a także kilka innych niuansów zostaną omówione w tym artykule.
Treść
Protokoły poczty e-mail
Istnieją trzy ogólnie akceptowane standardy używane do wymiany wiadomości e-mail (wysyłania i odbierania wiadomości e-mail) - są to IMAP, POP3 i SMTP. Istnieje również HTTP, który jest często nazywany web-mailem, ale nie ma bezpośredniego związku z naszym aktualnym tematem. Poniżej przyjrzymy się bliżej każdemu z protokołów, definiując ich charakterystyczne cechy i możliwe różnice, ale najpierw zdefiniujemy ten termin.
Protokół e-mail Jeśli mówimy w najprostszym i najbardziej zrozumiałym języku, to w ten sposób odbywa się wymiana korespondencji elektronicznej, to znaczy w jaki sposób iz tym, co "zatrzymuje się", list przechodzi od nadawcy do odbiorcy.
SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)
Prosty protokół przesyłania poczty - tak przetłumaczona i odszyfrowana jest pełna nazwa SMTP. Ten standard jest szeroko stosowany do wysyłania wiadomości e-mail w sieciach takich jak TCP / IP (konkretnie port TCP 25 służy do przesyłania poczty wychodzącej). Istnieje również jego bardziej "nowa" wersja - rozszerzenie ESMTP (Extended SMTP) przyjęte w 2008 r., Chociaż obecnie nie jest ono oddzielone od Simple Mail Transfer Protocol.
Protokół SMTP jest używany przez serwery pocztowe i agentów zarówno do wysyłania, jak i odbierania wiadomości e-mail, ale aplikacje klienckie skierowane do zwykłych użytkowników wykorzystują je tylko w jednym kierunku - wysyłając wiadomości e-mail do serwera w celu ich późniejszego przekazywania.
Większość aplikacji e-mailowych, które zawierają dobrze znane Mozilla thunderbird , Nietoperz ! Microsoft Outlook , aby otrzymywać listy, używają POP lub IMAP, co zostanie omówione później. Dzięki temu Klient Microsoft (Outluk), aby uzyskać dostęp do konta użytkownika na własnym serwerze, może korzystać z zastrzeżonego protokołu, ale jest to już poza zakresem naszego tematu.
Zobacz także: Rozwiązywanie problemów z pocztą e-mail
POP3 (Post Office Protocol Version 3)
Trzecia wersja protokołu pocztowego (tłumaczenie z języka angielskiego) jest standardem poziomu aplikacji, który jest używany przez wyspecjalizowane oprogramowanie klienckie do odbierania korespondencji elektronicznej ze zdalnego serwera przy użyciu tego samego rodzaju połączenia, co w przypadku SMTP - TCP / IP. Bezpośrednio w swojej pracy, POP3 używa numeru portu 110, ale w przypadku połączenia SSL / TLS jest używane 995.
Jak wspomniano powyżej, to właśnie ten protokół pocztowy (taki jak następny przedstawiciel naszej listy) jest najczęściej używany do bezpośredniego pobierania poczty. Nie tylko dlatego, że POP3, wraz z IMAP, jest obsługiwany nie tylko przez najbardziej wyspecjalizowane programy pocztowe, ale jest również wykorzystywany przez wiodących dostawców odpowiednich usług - Gmail , Yahoo !, Hotmail itp.
Uwaga: Standardem w terenie jest dokładnie trzecia wersja tego protokołu. Poprzednie pierwsze i drugie (odpowiednio POP, POP2) są obecnie uważane za przestarzałe.
Zobacz także: Konfigurowanie poczty Gmaila w kliencie poczty
IMAP (Internet Message Access Protocol)
Jest to protokół warstwy aplikacji służący do uzyskiwania dostępu do korespondencji e-mail. Podobnie jak w omawianych powyżej standardach, protokół IMAP jest oparty na protokole transportu TCP, a port 143 służy do wykonywania przydzielonych mu zadań (lub 993 dla połączeń SSL / TLS).
W rzeczywistości jest to Internet Message Access Protocol, który zapewnia najszersze możliwości pracy z literami i bezpośrednimi skrzynkami pocztowymi hostowanymi na centralnym serwerze. Aplikacja kliencka używająca tego protokołu do swojej pracy ma pełny dostęp do korespondencji elektronicznej, tak jakby nie była przechowywana na serwerze, ale na komputerze użytkownika.
Protokół IMAP pozwala wykonywać wszystkie niezbędne czynności za pomocą liter i skrzynek pocztowych bezpośrednio na komputerze, bez konieczności trwałego wysyłania załączników i treści tekstowych do serwera i odzyskiwania ich z powrotem. Wspomniany powyżej POP3, jak już wspomniano, działa nieco inaczej, "wyciągając" potrzebne dane po podłączeniu.
Zobacz także: Rozwiązywanie problemów z wysyłaniem e-maili
HTTP
Jak stwierdzono na samym początku artykułu, HTTP jest protokołem, który nie jest przeznaczony do komunikacji za pośrednictwem poczty elektronicznej. Można go jednak użyć do uzyskania dostępu do skrzynki pocztowej, komponowania (ale nie wysyłania) i odbierania wiadomości e-mail. Oznacza to, że wykonuje on tylko część funkcji charakterystycznych dla omówionych powyżej standardów pocztowych. A mimo to często nazywa się to webmailem. Być może kiedyś popularna usługa Hotmail, która używa HTTP, odegrała w tym pewną rolę.
Wybór protokołu e-mail
Tak więc, po zapoznaniu się z tym, co reprezentuje każdy z istniejących protokołów pocztowych, możemy bezpiecznie przejść do bezpośredniego wyboru najbardziej odpowiedniego. HTTP, z powodów wymienionych powyżej, nie jest w tym kontekście interesujący, a SMTP koncentruje się na rozwiązywaniu problemów innych niż te, które przedstawia zwykły użytkownik. Dlatego jeśli chodzi o konfigurowanie i zapewnienie poprawnego działania klienta poczty, powinieneś wybrać POP3 i IMAP.
Internetowy protokół dostępu do wiadomości (IMAP)
W takim przypadku, jeśli chcesz mieć szybki dostęp do wszystkich, nawet najbardziej aktualnych wiadomości e-mail, zdecydowanie zalecamy wybór protokołu IMAP. Zalety tego protokołu można przypisać dobrze ugruntowanej synchronizacji, która umożliwia pracę z pocztą na różnych urządzeniach - zarówno jednocześnie, jak i kolejno, dzięki czemu niezbędne litery będą zawsze pod ręką. Główna wada Internet Message Access Protocol wynika z osobliwości jego funkcjonowania i polega na stosunkowo szybkim wypełnianiu przestrzeni dyskowej.
Protokół IMAP ma inne, nie mniej ważne zalety - umożliwia organizowanie list w programie pocztowym w hierarchicznej kolejności, tworzenie osobnych katalogów i umieszczanie w nich wiadomości, czyli ich sortowanie. Dzięki temu łatwo zorganizować wydajną i wygodną pracę z pocztą elektroniczną. Jednak z takiej użytecznej funkcji wynika jeszcze jedna wada - wraz ze zużyciem wolnej przestrzeni dyskowej zwiększa się obciążenie procesora i pamięci RAM. Na szczęście jest to zauważalne tylko w procesie synchronizacji i tylko na urządzeniach o małej mocy.
Protokół Post Office 3 (POP3)
POP3 jest odpowiedni do konfigurowania klienta poczty e-mail w przypadku, gdy dostępność wolnego miejsca na serwerze (urządzenie pamięciowe) i duża szybkość pracy mają dla ciebie ogromne znaczenie. Jednocześnie ważne jest, aby zrozumieć: zatrzymując swój wybór w tym protokole, odmawiasz sobie synchronizacji między urządzeniami. Oznacza to, że jeśli otrzymałeś na przykład trzy litery na urządzeniu numer 1 i oznaczono je jako przeczytane, to na urządzeniu numer 2, również działającym na Post Office Protocol 3, nie będą one oznaczone jako takie.
Zalety POP3 to nie tylko oszczędność miejsca na dysku, ale także brak co najmniej niewielkiego obciążenia procesora i pamięci RAM. Ten protokół, niezależnie od jakości połączenia z Internetem, umożliwia pobieranie całych wiadomości e-mail, tj. Wszystkich treści tekstowych i załączników. Tak, dzieje się tak tylko wtedy, gdy połączony, ale bardziej funkcjonalny IMAP, z zastrzeżeniem ograniczonego ruchu lub małej prędkości, będzie ładował wiadomości tylko częściowo, a nawet pokazywał tylko ich nagłówki i pozostawiał większość treści na serwerze "aż do lepszych czasów".
Wniosek
W tym artykule staraliśmy się udzielić najbardziej szczegółowej i zrozumiałej odpowiedzi na pytanie, jaki jest protokół e-mail. Pomimo faktu, że istnieją cztery z nich, zainteresowanie przeciętnego użytkownika to tylko dwa - IMAP i POP3. Pierwsza zainteresuje tych, którzy są przyzwyczajeni do korzystania z poczty z różnych urządzeń, aby mieć szybki dostęp do absolutnie wszystkich (lub niezbędnych) listów, organizować je i organizować. Drugi jest bardziej skoncentrowany - znacznie szybszy w pracy, ale nie pozwala na zorganizowanie go na kilku urządzeniach naraz.