Często podczas tworzenia tabel w programie Excel wybierana jest osobna kolumna, w której numery linii są wskazane dla wygody. Jeśli tabela nie jest zbyt długa, nie jest dużym problemem ręczne numerowanie poprzez wpisanie liczb z klawiatury. Ale co, jeśli ma więcej niż tuzin, a nawet sto linii? W tym przypadku na ratunek przychodzi automatyczna numeracja. Dowiedzmy się, jak tworzyć automatyczne numerowanie w programie Microsoft Excel.
Spis treści
Microsoft Excel zapewnia użytkownikom kilka sposobów automatycznego numerowania linii. Niektóre z nich są tak proste, jak to tylko możliwe w wykonaniu i funkcjonalne, podczas gdy inne są bardziej złożone, ale także zawierają wielkie możliwości.
Pierwsza metoda polega na ręcznym wypełnianiu pierwszych dwóch linii liczbami.
Jak widać, numeracja linii została automatycznie wypełniona w kolejności.
Ta metoda jest dość łatwa i wygodna, ale jest dobra tylko dla stosunkowo małych stołów, ponieważ ciągnięcie markera po stole z setek lub nawet tysięcy linii jest nadal trudne.
Drugim sposobem automatycznego napełniania jest użycie funkcji "LINE" .
Jak widać, numeracja linii jest w tym przypadku również uporządkowana w kolejności.
Ale w zasadzie ta metoda nie różni się zbytnio od poprzedniej i nie rozwiązuje problemu z koniecznością przeciągania znacznika po całej tabeli.
Trzeci sposób numerowania przy użyciu progresji jest odpowiedni dla długich tabel z dużą liczbą rzędów.
Jak widać, to pole, wszystkie wiersze tabeli będą numerowane automatycznie. W takim przypadku nie musisz niczego ciągnąć.
Alternatywnie możesz użyć poniższego schematu w ten sam sposób:
Ta opcja jest dobra, ponieważ nie musisz określać, ile wierszy zawiera tabela. Jednocześnie musisz wybrać wszystkie komórki w kolumnie z liczbami, co oznacza, że powracamy do tego samego, co przy użyciu pierwszych metod: przewijanie tabeli do dołu.
Jak widać, istnieją trzy główne sposoby automatycznego numerowania linii w programie. Spośród nich najbardziej praktyczną opcją jest wersja z numeracją pierwszych dwóch wierszy, po której następuje kopiowanie (jako najprostsza) oraz wersja wykorzystująca progresję (ze względu na możliwość pracy z dużymi tabelami).